Soms heb je nieuwe woorden nodig. Zo’n woord is dan een soort container, je stopt er van allerlei dingen in die nog niet eerder in een woord worden gevat.
Zo was dat voor mij jaren geleden toen ik besloot om een eigen bedrijf te beginnen, als adviseur en coach en projectmanager en, ja wat niet nog meer? Ik had al veel gedaan en geleerd, ik wilde mijn nieuwsgierige neus achterna, al die ervaring inzetten voor de ontwikkeling van organisaties en mensen en ondertussen weer veel nieuwe dingen leren. Het verzinnen van een naam is dan een creatieve uitdaging. Spelen met woorden had ik op het gymnasium en tijdens mijn rechtenstudie wel geleerd. En ik zocht een werkwoord want dat was belangrijk wist ik, het moest gaan over een doorlopend proces, over oplossingen die je al doende vindt, waar je van leert, waar je samen van leert.
Zo dook op een keer het woord extravaleren op. Leren dat valeren is, waarin je meerwaarde ontwikkelt. Valeren dat extravaleren is, omdat je het samen doet, samen iets in de wereld zet. Gewoon, terwijl je nadenkt over een reorganisatie, of een dilemma in je werk, of de opzet van een internationaal opleidingsprogramma, of…
En ik heb wat over me afgeroepen. De container Extravaleren is rijk gevuld in de afgelopen jaren, met adviseren, met schrijven, met onderzoek, met samenwerken, met workshops en lezingen geven, kortom met doorlopend werken en leren. Door de jaren heen heb ik er op veel plekken over geschreven. Deze blog is een verzamelplek voor nieuwe stukken en bewerkingen van wat ik eerder schreef. Een groeiend mozaïek over Extravaleren. Over leren als levenskunst.